DIAGNOSTIC APPROACH TO BEHAVIORAL OR "NON-SUBSTANCE" ADDICTIONS
Gülçin Benbir, Cana Aksoy Poyraz, Hülya Apaydın
ABSTRACT
Until recently, non-substance related behavioral addictions were not categorized in diagnostic manuals of mental disorders. Addictive states are characterized by changed reinforcement contingencies, anhedonia, diminished capacity to experience pleasures due to reduced sensitivity to endogenous brain dopamine, and increased sensitivity to internal and external triggering factors. An underlying biological mechanism for urge-driven disorders may involve the pre-frontal cortex, nucleus accumbens, the ventral tegmental area, amygdala and hippocampus, which are considered to play a critical role in the characteristic behavioral impairments of addictive disorders. Recent literature implicates serotonergic, dopaminergic, noradrenergic, and opioidergic neurotransmitter systems in the pathophysiology of behavioral addictions. A reduction in the sensitivity of the brain reward system and hyperactivity towards addiction-associated stimuli was demonstrated in addiction disorders. Due to the lack of a diagnostic guide, different psychometric instruments were used to assess behavioral addictions, including pathological gambling, compulsive buying, internet addiction, video/computer game addiction, sexual addiction, and excessive tanning. Psychosocial interventions encourage the abstinence by lifestyle changes, and reinforce healthy behaviors via motivational enhancement and cognitive behavioral therapies. Pharmacologically, there are no medications currently approved for the treatment of behavioral addictions, but naltrexone, topiramate, and N-acetylcysteine have some promising effects.
Keywords: Behavioral addictions, non-substance related addictions, neurobiologic mechanisms. Nobel Med 2014; 10(1): 5-11
DAVRANIŞSAL YA DA "MADDE-DIŞI" BAĞIMLILIKLARA TANISAL YAKLAŞIM
ÖZET
Yakın zamana kadar, madde-dışı bağımlılıklar psikiyatrik hastalıkların tanı koymaya yardımcı kılavuz kitabındaki sınıflamalarda yer almamaktaydı. Bağımlılık durumu, destek-takviye ya da ihtiyaç (reinforcement) değişiklikleri, zevk alamama, endojen beyin dopaminine karşı hassasiyetin azalması sonucu düşük zevk alma kapasitesi ve içsel ya da dışsal tetikleyici faktörlere karşı artış hassasiyet ile tanımlanır. Dürtü-kontrol bozukluklarının altında yatan biyolojik mekanizmalar pre-frontal korteks, nükleus akkumbens, ventral tegmental alan, amigdala ve hippokampusu içine alır; bu alanların bağımlılık durumundaki tipik davranışsal bozukluklarda kritik bir rol oynadığı düşünülmektedir. Yakın zamandaki literatür, serotonerjik, dopaminerjik, noradrenerjik ve opioiderjik nörotransmitter sistemlerinin davranışsal bağımlılıkların patofizyolojisindeki rolünü vurgulamaktadır. Beyin ödül sistemindeki hassasiyetin azalması ile birlikte bağımlılık ile ilişkili uyarana karşı hiperaktivite, birçok bağımlılık bozukluklarında gösterilmiştir. Tanı koymaya yardımcı bir kılavuzun olmaması, patolojik kumar oynama, kompülsif satın alma, internet bağımlılığı, video/bilgisayar oyun bağımlılığı, seks bağımlılığı ve aşırı güneşlenme gibi çok sayıdaki davranışsal bağımlılıklarda farklı psikometrik testlerin kullanılmasına yol açmıştır. Psikososyal müdahaleler, motivasyonun artırılması ve bilişsel-davranışçı terapiler ile hayat tarzı değişikliklerini teşvik eder ve sağlıklı davranışları destekler. Farmakolojik olarak, davranışsal bağımlılıkların tedavisinde onaylanmış bir ilaç bulunmamaktadır; ancak, naltrekson, topiramat ve N-asetil sistein az da olsa ümit verici etkilere sahiptir.
Anahtar Kelimeler: Davranışsal bağımlılık, madde dışı bağımlılık, nörobiyolojik mekanizmalar. Nobel Med 2014; 10(1): 5-11
Click here to view the full-text article in PDF format.