SCHNEIDERIAN PAPILLOMA: OUR EXPERIENCE OVER 12 YEARS AND LITERATURE REVIEW
Güler Berkiten, Muhlis Bal, Tolgar Lütfi Kumral, Yavuz Atar, Ziya Saltürk, Güven Yıldırım, Yavuz Uyar
ABSTRACT
Objective: They were assessed the experience with Schneiderian papillomas of the nasal and paranasal sinuses and their treatment results.
Material and Method: A retrospective chart review of 37 patients presenting with Schneiderian papillomas of the nasal and paranasal sinuses was performed from January 2000 to April 2012. Patients’ charts were reviewed for age, extent of tumor, location(s), computed tomography, magnetic
resonance imaging, surgical technique, histopathological diagnosis and follow-up.
Results: The most common symptom was unilateral nasal obstruction in 75.7% of cases, followed by epistaxis in 32.4%. The most common location was the maxillary sinus, followed by the ethmoid sinus and nasal cavity. Tumors were classified with the Krouse staging system at the time of diagnosis as follows: T1, 12 patients (32%); T2, 17 (46%); T3, 7 (19%);
and T4, 1 (3%). A total of 23 (62.17%) patients underwent endoscopic nasal surgery, 8 (21.63%) underwent a combined approach, 2 (5.40%) had lateral rhinotomy and external medial maxillectomy, and 4 (10.80%) were treated using only the Caldwell-Luc approach. Pathological assessment revealed 27 (72.97%) inverted papillomas, 7 (18.91%) fungiform papillomas, and 3 (8.10%) oncocytic Schneiderian papillomas. Among the 37 cases, only 3 patients with inverted papillomas were found to have recurrence and were
treated with open and endoscopic approaches.
Conclusion: Oncocytic Schneiderian papilloma is uncommon compared to inverted and fungiform papilloma. Complete removal of the lesion is required. Close long-term follow-up is necessary for early recurrence and to allow for
surgical salvage.
Keywords: Schneiderian membrane papilloma, endoscopic surgery, inverted papilloma, paranasal sinuses. Nobel Med 2015; 11(2): 19-23 19-23
SCHNEIDERIAN PAPİLLOMALAR: 12 YILLIK DENEYİMLERİMİZ
ÖZET
Amaç: Çalışmada burun ve paranazal sinüslerin Schneiderian papillomaları ve tedavi sonuçları ile ilgili deneyimlerimiz değerlendirildi.
Materyal ve Metot: Ocak 2000-Nisan 2012 tarihleri arasında burun ve paranazal sinüs Schneiderian papilloma tanısı almış 37 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaş, tümör yayılımı, yerleşimi (yerleşimleri), bilgisayarlı tomografi, manyetik rezonans görüntüleme yöntemi, cerrahi teknik, histopatolojik tanı ve takibi incelendi.
Bulgular: Olguların %75,7’sinde en sık görülen semptom tek taraflı burun tıkanıklığı iken, 2. sıklıkla görülen semptom %32,4 oranla burun kanaması idi. En sık yerleşim yeri etmoid sinus, ardından maksiller sinüs ve burun boşluğu oldu. Tümörler, tanı anında Krouse evreleme sistemine göre sınıflandırıldı: 12 hasta (%32) T1, 17 (%46) T2, 7 (%19) T3 ve 1 (%3) T4. Tümörlerin 23 (%62,17)’ünde kombine yaklaşım, 2 (%5,40)’sinde
endoskopik yöntemle, 8 (%21,63)’inde lateral rinotomi ve eksternal medial maxillektomi prosedürü ile, 4 (%10,80)’ünde Caldwell-Luc yaklaşımı ile rezeke edildi.
Patolojik inceleme sonucunda, olguların 27 (%72,97)’si inverted papilloma, 7 (%18,91)’si fungiform papilloma ve 3 (%8,10)’ü onkositik Schneiderian papilloma olarak değerlendirildi. 37 hasta arasından sadece inverted
papilloma tanısı almış 3 hasta nüks etti ve açık ve endoskopik yaklaşımla çıkartıldı.
Sonuç: Onkositik Schneiderian papilloma, inverted ve fungiform papillomlara kıyasla nadirdir. Lezyonun tamamen çıkarılması gereklidir. Erken nüks nedeniyle ve cerrahi kurtarma şansı için, yakından uzun süreli izlem gereklidir.
Anahtar Kelimeler: Schneiderian membran papilloma, endoskopik cerrahi, inverted papilloma, paranazal sinüsler. Nobel Med 2015; 11(2): 19-23 19-23
Click here to view the full-text article in PDF format.