FREQUENCY OF ENTEROVIRUS IN PATIENTS WITH SUSPECTED BACTERIAL MENINGITIS IN TURKEY
Canan Kuzdan, Ahmet Soysal, M. Steven Oberste, Mustafa Bakır
ABSTRACT
Objective: Enteroviruses are responsible for the majority of cases of aseptic meningitis. Among these, the human parechoviruses (HPeV) have recently been recognised as important contributors. Discrimination between bacterial and viral meningitis is important for proper treatment and prognosis; however, this distinction is not always possible based on clinical presentation because viral meningitis can mimic bacterial meningitis. The aim of this study was to investigate the frequency of enterovirus and HPeV infection in cerebrospinal fluid (CSF) samples collected from children diagnosed with bacterial meningitis but negative for bacteria in Turkey between 2006 and 2009.
Material and Method: CSF samples were collected from children with suspected bacterial meningitis from 37 clinical centres in Turkey. Among 1,460 CSF samples available, 1,184 were negative for bacteria and were included in the study. Enteroviral and HPeV RNA were detected in CSF samples by rRT-PCR, and specific genotypes were identified by direct sequencing of the VP1 region.
Results: Enteroviruses were detected in 13 (1%) of the 1,184 CSF specimens analysed and included echovirus 14 (n=1), echovirus 9 (n=1), coxsackievirus B4 (n=1), and unknown serotype (n=10). No HPeVs were detected.
Conclusion: Neither clinical nor CSF laboratory criteria routinely used to diagnose bacterial meningitis can definitively rule out viral aetiology, so viral infections should be considered during meningitis surveillance and in patient care.
Keywords: Enteroviral meningitis, bacterial meningitis, enterovirus, human parechovirus, Turkey. Nobel Med 2016; 12(1): 49-54
TÜRKİYE’DE BAKTERİYEL MENENJİTTEN ŞÜPHELENİLEN HASTALARDA ENTEROVİRÜS SIKLIĞI
ÖZET
Amaç: Enterovirüsler aseptik menenjit olgularının çoğundan sorumludur. İnsan parechovirusleri (HPeV) son zamanlarda çocuklarda menenjite neden olan önemli viral patojenler olarak tanımlanmaktadır. Bakteriyel ve viral menenjit ayırımı tedavi ve prognoz açısından önemlidir; ancak sadece klinik tabloya dayanarak bu ayırımı yapmak her zaman mümkün olmayabilir ve viral menenjit bakteriyel menenjiti taklit edebilir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de 2006-2009 yılları arasındaki ulusal bakteriyel menenjit sürveyansı sıraında bakteriyel menenjit tanısıyla toplanan ancak bakteri açısından negatif beyin omurilik sıvısı (BOS) örneklerinde gerçek zamanlı, ters transkripsiyon-polimeraz zincir reaksiyonu (rRT-PCR) ile enterovirüs ve HPeV enfeksiyon sıklığını araştırmaktı.
Materyal ve Metot: BOS örnekleri Türkiye’deki 37 klinik merkezden bakteriyel menenjitten şüphelenilen çocuklardan toplandı. Mevcut 1.460 BOS örneği arasında 1.184’ü bakteri açısından negatifti ve çalışmaya alındı. Enteroviral ve HPeV RNA BOS örneklerinde rRT-PCR ile araştırıldı ve spesifik genotipler VP1 bölgesinin direkt sekanslanması ile tanındı.
Bulgular: Enterovirüs analiz edilen 1.184 BOS örneğinin 13 (%1)’ünde saptandı ve ekovirüs 14 (n=1), ekovirüs 9 (n=1), koksakivirüs B4 (n=1), ve tanımlanmayan serotipleri (n=10) içerdi. HPeV saptanmadı.
Sonuç: Bakteriyel menenjit tanısı için rutin olarak kullanılan klinik ve BOS laboratuar kriterleri kesin olarak viral etyolojiyi dışlayamaz, bu yüzden menenjit sürveyansı sırasında hastaların tanısı ve tedavisinde viral enfeksiyonlar dikkate alınmalıdır.
Anahtar Kelimeler: Enteroviral menenjit, bakteriyel menenjit, enterovirüs, human parechovirus, Türkiye. Nobel Med 2016; 12(1): 49-54
Click here to view the full-text article in PDF format.