HABITUAL SNORING IN CHILDHOOD AND ASSOCIATED FACTORS
Yusuf Çetin Doğaner, Ümit Aydoğan, James Edwin Rohrer, David Agerter, Oktay Sarı2, Bayram Koç
ABSTRACT
Objective: The aim of the study is to evaluate the prevalence of habitual snoring (HS) and HS associated risk factors among children aged 6-12 years in Ankara, Turkey.
Material and Method: Our cross sectional study sampled 2500 students from 3 primary schools selected randomly in Ankara between January-May 2011. The survey questionnaires including demographic characteristics and health conditions of the participants due to HS were delivered to parents.
Results: Two thousand eighty-nine (83.56%) of questionnaires distributed to parents provided complete data. HS prevalence was 14.9 % (n=312). HS was significantly more prevalent in boys than girls (56.1 %, n=175 vs 43.9 %, n=137) (p=0.006). HS also was significantly more common in students with asthma, chronic allergies and parent-reported apnea (p=0.007, p=0.017, p<0.001). Multivariate logistic regression analysis revealed that the following independent risk factors such as younger ages (p=< 0.001, OR=0.856; 95% CI [0.791-0.926]), greater BMI (p< 0.001, OR=1.199; 95% CI [1.147-1.253]), having Upper Respiratory Tract Infection (URTI) 3-4 times per year (p=0.008, OR=2.084; 95% CI [1.210-3.588]) and 5-6 times per year (p=0.017, OR=2.239; 95% CI [1.156-4.339]), and having Acute Otitis Media (AOM) > 6 times per year (p=0.036, OR=14.980 [1.186-189.157]) were significantly associated with HS.
Conclusion: HS is a common health problem among children in Ankara, Turkey. Warning signs in childhood worthy of note by primary care providers include being younger age, having higher BMI, having frequent URTI and frequent AOM.
Keywords: Childhood, habitual snoring, risk factors. Nobel Med 2016; 12(1): 55-61
ÇOCUKLUK ÇAĞINDA HABİTÜEL HORLAMA VE İLİŞKİLİ FAKTÖRLER
ÖZET
Amaç: Ankara ilinde öğrenim gören 6-12 yaş grubundaki çocuklardan oluşan örneklem grubunda, horlama alışkanlığı (HA) sıklığı ve HA ile ilişkili olabilecek risk faktörlerini belirlemektir.
Materyal ve Metot: Kesitsel tipteki çalışmamız Ocak-Mayıs 2011 tarihleri arasında Ankara ilinde rastgele seçim yöntemi ile belirlenmiş 3 ilköğretim okulunda gerçekleştirildi. Çalışmaya katılanların ebeveynlerine HA ile ilişkili öğrencilerin kısa sosyodemografik bilgileri ve sağlık durumlarını sorgulayan anket formları dağıtıldı.
Bulgular: Ebeveynlere dağıtılan anket formlarının 2089 (%83,56)’u kurallara uygun ve eksiksiz doldurulmuştu. HA özelliğini taşıyan öğrenci sıklığı %14,9 (n=312) olarak saptandı. HA sıklığı erkeklerde (%56,1; n=175), kızlara (%43,9; n=137) oranla anlamlı ölçüde fazla idi (p=0,006). HA olan öğrencilerde; astım, kronik alerjik rahatsızlıklar ve ebeveyn bildirimine dayalı apne sıklığı anlamlı olarak fazlaydı (sırasıyla; p=0,007, p=0,017, p<0,001). Yapılan çok değişkenli lojistik regresyon analizinde; daha küçük yaş (p< 0,001, OR=0,856; 95% CI [0,791-0,926]), daha yüksek vücut kitle indeksi (VKİ) (p=<0,001, OR=1,199; 95% CI [1,147-1,253]), yılda 3-4 (p=0,008, OR=2,084; 95% CI [1,210-3,588]) ve 5-6 defa üst solunum yolu enfeksiyonu (ÜSYE) ile karşılaşma (p= 0,017, OR=2,239; 95% CI [1,156-4,339]), yılda altıdan fazla akut otitis media (AOM) geçirme durumu (p=0,036, OR=14,980 [1,186-189,157]) gibi bağımsız değişkenler HA ile anlamlı derecede ilişkili olarak saptandı.
Sonuç: HA, Ankara’daki çocuklar arasında sık karşılaşılan bir sağlık problemiydi. Daha küçük yaşta olma, daha yüksek VKİ’ye sahip olma, sık ÜSYE ve AOM geçirme gibi risk faktörleri sağlık çalışanlarının dikkat etmesi gereken risk faktörleridir.
Anahtar Kelimeler: Çocukluk çağı, horlama alışkanlığı, risk faktörleri. Nobel Med 2016; 12(1): 55-61
Click here to view the full-text article in PDF format.