OCCUPATIONAL PHYSICIANS AND JOB SATISFACTION IN ANKARA
Mustafa Çakır, Mustafa Necmi İlhan
ABSTRACT
Objective: Aim of this study was to evaluate working conditions and job satisfaction of occupational physicians in Ankara.
Material and Method: The cross-sectional type of study was conducted on 258 actively working occupational physicians in Ankara. A questionnaire was used to gather data in the study. For statistical analysis, descriptive findings were presented as numbers, percentages for categorical variables, and as mean ± standard deviation and median (maximum, mimimum) for continuous variables. In all analysis statistical significance level was accepted as p<0.05.
Results: Among the occupational physicians who enrolled the study, 83.7% were male; 45.7% were between 50-59 years old and 22.9% were between 40-49 years old; 89.9% were married; and 74.0% were general practitioners. 10.9% of the occupational physicians were working full- time in a workplace, 68.2% were a member of Joint Health and Safety Unit, 14.0% were working freelance and 7.0% were working at after-hours. 82.6% of occupational physicians stated that receiving their payment from their employers had influence on workplace health services;
and as a reason of this influence 86.3% stated employer was the boss of occupational physician, 69.4% stated occupational physician did not want to come into conflict with the employer. 69.2% of the occupational physicians stated that most of their time at workplace was devoted to clinical examination at the start of employment, 40.4% stated most of their time was devoted to on-demand clinical examinations. There was a weak positive association between monthly salary as occupational physician and internal and general satisfaction, and there was moderate positive association between monthly salary and external satisfaction (p<0.05).
Conclusion: The study shows that occupational physicians to receive payments from their employers appears as an important problem in terms of workplace health services. It is recommended that the salaries are reevaluated. Most of occupational physicians' time is devoted to clinical examination at start of an employment and on-demand clinical examinations. It is recommended that time devoted to each worker and the time devoted to preventive health services is increased.
Keywords: : Occupational health physician, occupational health, job satisfaction. Nobel Med 2018; 14(1): 14-22
ANKARA’DA İŞYERİ HEKİMLERİ VE İŞ DOYUMU
ÖZET
Amaç: Araştırmada Ankara’daki işyeri hekimlerinin çalışmakoşullarıveişdoyumlarınındeğerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Metot: Çalışma kesitsel tipte bir araştırmadır. Araştırma Ankara’da aktif olarak çalışan 258 işyeri hekimi ile yürütülmüştür. Araştırmada veri kaynağı olarak anket formu kullanılmıştır. İstatistiksel analizde, tanımlayıcı bulgular kısmında kategorik değişkenler sayı, yüzde ve sürekli değişkenler ise ortalama ± standart sapma ve ortanca (en büyük, en küçük değer) ile sunulmuştur. Tüm analizlerde istatistiksel olarak anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak alınmıştır.
Bulgular: Araştırmaya katılan işyeri hekimlerinin
% 83,7’si erkek; % 45,7’si 50-59 yaş, % 22,9’u 40-49 yaş arasında; % 89,9’u evli ve % 74,0’ü pratisyen doktordur. İşyeri hekimlerinin % 10,9’u tam zamanlı olarak bir işyerinde, % 68,2’si Ortak
Sağlık ve Güvenlik Birimine bağlı olarak, % 14,0’ü kendi başına serbest olarak ve % 7,0’si mesai sonrası çalışmaktadır. İşyeri hekimlerinin % 82,6’sı ücretlerini işverenden almalarının İş Sağlığı hizmetlerini olumsuz etkilediğini belirtmiştir. İşyeri hekimlerinin % 69,2’si işyerinde geçirilen sürenin çoğunu işe giriş muayenelerinde, % 40,4’ünü poliklinik yaparak geçirdiğini belirtmiştir. İşyeri hekimi olarak aylık kazanç ile içsel ve genel doyum arasında pozitif yönlü düşük dereceli ilişki, dışsal doyum arasında ise pozitif yönlü orta dereceli ilişki saptanmıştır (p<0,05).
Sonuç: Araştırma sonucunda işyeri hekimlerinin ücretlerini işverenden almasının İş Sağlığı hizmetleri açısından önemli bir sorun olarak görülmektedir. Ücretlerin yeniden değerlendirilmesi önerilmektedir. İşyeri hekimlerinin zamanının çoğunu işe giriş muayenesi ve poliklinik yaparak geçirdiği görülmektedir. Çalışan başına düşen sürenin artırılarak koruyucu sağlık hizmetlerine kalan zamanın artırılması önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: İşyeri hekimi, iş sağlığı, iş doyumu. Nobel Med 2018; 14(1): 14-22
Click here to view the full-text article in PDF format.