Editör'den

Değerli Meslektaşlarım,
44. sayımızla sizlere bir kez daha merhaba diyebilmenin mutluluğunu yaşıyoruz. 15 yıla yaklaşan yayın hayatımızda çok sayıda araştırma, olgu sunumu, derleme yanısıra tıp büyüklerine ilişkin anıları paylaştık. Sitasyon oranımız yeterli olmadığı için tüm indekslere giremesek de birçok saygın bilimsel indekste yerimizi aldık. Daima en saygın dergilerin çalışma prensipleri ile çalıştık. Yayın kurulumuz ve editörler kurulu tüm yayınları okudu, ön elemeden geçirdi. Nobel Medicus olarak ön ve son değerlendirmeleri, düzeltmeleri menfaat beklemeksizin yaptık, sponsorumuz asla hiçbir şekilde baskı yapmadı, tam bağımsız ve huzur içinde çalışabilmemiz için elinden gelen her desteği verdi. Hakemlerimizi konusuna hâkim Türk öğretim üyeleri arasından saptadık, sağ olsunlar hiçbir şekilde bizi kırmadılar, tam özveri ile teşekkür bile beklemeden değerlendirmeler yaptılar.

Sizler çalışmalarınızı bizlere gönderdiniz, okudunuz, az da olsa sitasyon yaptınız. Derlemeler hepimizin ufkunu açtı, farklı tıp konularında güncel doğrudan bilgileri ilgi alanınıza girmese bile okudunuz. Hepinize çok teşekkür ediyoruz.

Sizlerle paylaşmak istediğim bir konu da ORCID kaydınız ve numaranız ile ilgili. Dergimizegelenbuyöndekibiryazıyıbilgilerinize sunmuştum. Ulusalve uluslararası hakemli dergi özelliğimizi sürdürebilmemiz için gönderdiğiniz yayınlarda ORCID numaranızı mutlaka belirlemeniz yoksa yeni almanız gerekiyor. Bununla ilgili basit prosedürü tamamlayıp internetten http://orcid.org adresinden bireysel ORCID için ücretsiz kayıt oluşturabilirsiniz (ORCID, Open Researcher ve Contributor ID’nin kısaltmasıdır ve uluslararası standart ad tanımlayıcı (ISNI) olarak da bilinen ISO standardı (ISO 27729) ile uyumlu, 16 haneli bir numaralı bir URI’dir).

Bu arada bizi hem üzen hem sevindiren bir olay yaşadık. Daha önce yayınlanan bir makale ile ilgili ham veriler talep edildi. Talebi yazara ilettiğimizde verilerin bir kaza sonucu kaybolduğunu öğrendik. Bu sıkıntılı durumun tekrarlanmaması için araştırmalara ilişkin verilerin normalde 10 yıl (ülkemiz şartlarında asgari 5yıl) saklanması gereğini hatırlatmak istiyorum. Bu konu ile ilgili yazışmaları Editöre Mektup bölümümüzde dikkatinize sunmak istiyorum.

Bu sayımızda oldukça spesifik olmakla beraber ilginizi çekebileceğini düşündüğüm iki derleme ve Erzurum’dan Kastamonu’ya, Çanakkale’den Elazığ’a ve tabii İstanbul’a uzanan farklı yörelerimizden araştırmalar mevcut.

Portre kişimiz benim de öğrencisi olmaktan onur duyduğum, çok yönlü bilimsel, çalışkan, araştırmacı ve önder kişiliğiyle rahmetle andığım hocalarımızdan Prof. Dr. Bülent Tarcan.
Nice yeni sayılarda yine birlikte olabilme dileklerimizle,

Editörler Kurulu adına
Prof. Dr. Cihan Aksoy