Değerli Meslektaşlarım, 

 

Yirmi yıla yaklaşan Nobel Medicus editörlüğüm sürecinde önsözü bu kadar değiştirmek zorunda kaldığımı anımsamıyorum. Keyifli, huzurlu yıl dilekleri ile başlamıştı ilk önsöz. Covid enfeksiyonlarının ölümcüllüğünü kaybettiği, yaşamımızın normalleşmeye başlayacağını, ümidimizi yazmıştım önce. Matbaaya teslim aşamasında müthiş deprem oldu. “Elli” civarında vefat olduğu duyurulduğunda aman şükür dedik, bu kadarla atlattık. Ancak günler günleri izledikçe kaybımızın “ellibin”lerin üzerinde olduğu anlaşıldı. Ülkece acımız giderek büyüyor. Son önsözü bu ortam ve duygular içinde yeniledim. 

 

Yalnızca kaybettiğimiz hekim sayısı yüzler civarında. Civarında diyorum, zira net rakamları halen tam bilmiyoruz. Tüm sağlıkçıları, sağlık çalışanlarını göz önüne alırsak bu rakamların çok büyüyeceğini ve siz bu dergimizi okurken belki de hala net rakamları bilemeyeceğimizi öngörebiliyorum. Benim jenerasyonum pek çok deprem yaşadı, kurtulanlardaki “crush” sendromlarının, ampütasyonların, psikolojik yıkımın, tedavi ve rehabilitasyon süreçlerinin, sekonder etkileşimlerin ne denli zor sağaltıldığını biliyoruz. Hepimize geçmiş olsun, başımız sağ olsun. 

 

Deprem sürecinde gözlemlediğimiz önemli bir konu, bilimin önemini bir kez daha ortaya çıkaran deprem bölgesindeki sağlam kalan binalar oldu. Bilimsel kriterlere uygun yapılan yapıların müthiş deprem gücüne rağmen nasıl ayakta kalabildiğini ülkece gözledik. Eğitimin önemini vurgularken çeşitli nedenlerle de olsa eğitimin kaliteli ve kesintisiz bir şekilde sürdürülmesini biz de destekliyoruz. Nobel Medicus ekibi olarak bilime bir nebze de olsa katkımız olduğu için duyduğumuz onuru paylaşmak isterim. Nobel Medicus’un bulunduğu indekslerle dergi puanımızın Yüksek Öğretim Kurulu’nca her yayın için 35 düzeyinde olduğunu hatırlatmak isterim. 

 

Bu sayımızda yedi orijinal araştırma ve bir olgu sunumumuz var. İlginizi çekecek olanlar mutlaka vardır. Gözden geçirmenizi öneririm. 

 

Yine bu sayımızın portresinde bilim uğruna, hoca olabilmek, öğrenebilmek, öğrendiklerini öğretebilmek üzere nasıl yollardan geçtiği hepimize ders olacak bir büyüğümüz Prof. Dr. Hayrullah Kocaoğlu’nun yaşamını göreceksiniz. 

 

Umutlarımızın yeşerdiği, gereksiz acıların olmadığı, sağlık eğitiminin çok daha kaliteli, yaşadığımız ve çalıştığımız ortamların güvenli, huzurlu ve bilimsel olduğu nice Nobel Medicus’lu yıllar diliyorum. 

 

Saygılarımla 

 

Dr. Cihan Aksoy