Yatak istirahatinin olumsuz etkileri birçok organ sistemini ilgilendirmektedir. Fonksiyonel rezervi sınırda olan yaşlılarda, bir kaç günlük yatak istirahati bile uzun süren fonksiyon kısıtlılıklarına neden olabilir. Buna rağmen, yatak istirahatinin korunma ya da tedavi amaçlı olarak sağlık personeli eliyle önerildiği durumlar oldukça sıktır. Yatak istirahatinden kaçınılamayan durumlarda bazı tedbirler immobilizasyonun komplikasyonlarını azaltmaktadır. Bunlardan yarı oturur pozisyon, yüksek riskli hastalarda pnömoni engellenmesinde faydalı, basit ve ucuz bir yöntemdir.

Mayıs-Haziran 2003 tarihlerinde Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi sağlık personeli (n=105) üzerinde anket yöntemi ile yapılan bu araştırmada, yatak istirahatinin endikasyonları ve yarı oturur pozisyon hakkında bilgi ve inanışlar değerlendirilmiştir.

Hastane sağlık personeli farklı klinik durumlarda (akut myokard infarktüsü sonrası, akut bel ağrısı, pulmoner tüberküloz ve akut enfeksiyöz hepatit tedavisi) yatak istirahatinin yeri hakkında %78-80 oranında yanlış bilgi-inanışa sahipti. Yarı oturur pozisyonun pnömoni engellenmesinde faydalı olduğu %91,4 oranında bilinmesine rağmen, bilinci kapalı hastalarda faydalı olduğunu belirtme oranı %60 idi. Personelin yarıdan fazlası yataktan düşmeleri ve dekübit oluşumunu yarı oturur pozisyonla ilgili potansiyel tehlikeler olarak algılamamakta idi.

Bu bulgular sağlık personelinde, yatak istirahatinin bir tedavi olarak yeri ve yarı oturur pozisyonun etkilerine dair yanlış bilgi ve inanışların yaygın olduğunu göstermektedir. Bu eksikliğin giderilmesi ve daha iyi sağlık sonuçları elde etmeye yönelik daha iyi bir eğitimin verilmesi için ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.

Yaşlılık Yatak istirahati Yarı oturur pozisyon Bilgi İnanış Koma