ÖZET
Yatak istirahati ve mobilite kısıtlanmasının olumsuz sonuçları çok sayıda, ciddi, çabuk ortaya çıkan fakat zor düzelen tabiattadır. İmmobilite, fonksiyonel rezervi sınırda olan yaşlılarda hızla günlük yaşam etkinliklerinde yeterlilik kaybı ve özürlülüğe neden olabilir. Toplumumuzda ve sağlık personelinde yatak istirahatinin gerekçe ve sonuçları konusunda yanlış bilgi ve inanışlar nadir değildir. Ne yazık ki yatak istirahatinin bir tedavi modalitesi olarak değerlendirildiği çalışmalar az sayıdadır ve konu sağlık personelinin eğitiminde yeterli ağırlıkta ele alınmamaktadır. Oysaki immobilite ve neticelerinin en aza indirilmesinde özellikle yaşlı bireyle ilgilenen sağlık personelinin bilgili olması ve hem hasta hem de yakınlarının eğitiminde aktif rol alması gerekmektedir. Bu yazıda, bir olgu sunumunun ardından, yaşlıda immobilite ve yatak istirahatinin çok yönlü sonuçlarına, immobilitenin engellenmesine ve nedene yönelik tanı ve tedavide bazı önemli noktalara değinilmiştir.
