Amaç: Sphingomonas paucimobilis, hastane infeksiyonlarının en sık görüldüğü yerler olan yoğun bakım ünitelerinde salgınlara neden olabilen, non-fermentatif, gram-negatif basildir. Çalışmamızda, hastanemiz Dahiliye Yoğun Bakım Ünitesi (DYBÜ)’nde görülen kısa süreli salgın esnasında izole edilen klinik ve çevresel S. paucimobilis izolatları arasında klonal ilişkinin var olup olmadığının araştırılması; böylece bulaş kaynağının ve potansiyel risk faktörlerinin ortaya konulması amaçlanmıştır.
Materyal ve Metot: Bir aylık dönemde, eğitim hastanemizin DYBÜ’de tedavi gören üç hastanın kan kültürlerinde S. paucimobilis bakterisi üremiştir. Bulaş kaynağının belirlenmesi için çevresel örneklerin mikrobiyolojik incelemesi yapılmıştır. S. paucimobilis’in identifikasyonu, konvansiyonel yöntemler ve VITEK2 (bioMerieux, Fransa) otomatize identifikasyon sistemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Elde edilen klinik ve çevresel S. paucimobilis izolatlarının antibiyotiklere duyarlılıkları VITEK2 (bioMerieux, Fransa) otomatize identifikasyon sistemiyle ve aralarındaki klonal ilişki ise “Arbitrarily Primed” Polimeraz Zincir Reaksiyon (AP-PZR) tekniğiyle araştırılmıştır.
Bulgular: Çevresel örnekleme işleminde beş farklı oksijen haznesinden S. paucimobilis izole edilmiştir. Hastalardan (n=3) ve oksijen haznelerinden (n=5) elde edilen toplam sekiz izolatın antibiyotik duyarlılık durumlarının fenotipik olarak aynı oldukları tespit edilmiştir. Oksijen haznelerinden izole edilen beş izolatın kendi aralarında ve üç hastanın ikisinden izole edilen izolatların da kendi aralarında bant dizilimleri bakımından benzerlik gösterdikleri saptanmıştır.
Sonuç: Çalışmamız sonucunda AP-PZR tekniği ile çevresel ve klinik izolatlar arasında genotipik açıdan benzerlik bulunmaması, hastalardan elde edilen S. paucimobilis izolatlarının bulaş kaynağının oksijen hazneleri olmadığını göstermiştir. Klonal ilişkinin moleküler epidemiyolojik yöntemlerle ortaya konulmasıyla, salgınla ilişkili suşlar belirlenmekte ve bu bilgiler ışığında hastanelerde uygulanan infeksiyon kontrol programlarının etkinliği artırılabilmektedir. AP-PZR tekniği özellikle kısa süreli salgınlarda ilk başvurulan moleküler genotiplendirme yöntemlerinden birisidir.

Sphingomonas paucimobilis Yoğun bakım ünitesi Hastane infeksiyonu Arbitrarily primed polimeraz zincir reaksiyonu