Amaç: Pandemi sürecinde hemşirelerin çalışma isteği, hastaların tedavisi ve sağlık hizmetlerinin sürdürülebilirliği açısından hayati öneme sahiptir. Bu çalışmanın amacı, COVID-19 kaygısı ve COVID-19 korkusunun pandemi zamanında hemşirelerin çalışma isteğine etkisini incelemektedir.
Materyal ve Metot: Çalışma kesitsel bir çalışmadır. Araştırma,İstanbulilindegörevyapanhemşirelerüzerinde yapıldı ve kolayda örnekleme yöntemi kullanıldı. Veriler Mart 2022 ile Haziran 2022 arasında Google Formlar kullanılarak ve yüz yüze toplandı. Veriler, demografik soru formu, COVID-19 kaygı ölçeği, COVID-19 korkusu ölçeği ve COVID-19 sırasında çalışma isteği ölçekleri kullanılarak toplandı. Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistikler, korelasyon analizinden yararlanılmıştır. Yol analizinden yararlanılarak hipotez testleri yapıldı.

Bulgular: Korku ve anksiyete arasında önemli ve pozitif bir ilişki bulundu. Anksiyete ve korkunun pandemi sırasında çalışmaya isteklilikle ilişkisi önemli ve negatif bulundu (p<0,05). Anksiyetenin hemşirelerin çalışmaya istekliliği üzerindeki etkisi negatif ve istatistiksel olarak anlamlı bulundu (=-0,16, p<0,05). Ayrıca, korkunun anksiyete üzerinde önemli ve pozitif bir etkisi tespit edildi (=0,42, p<0,05).

Sonuç: Korku arttıkça, hemşirelerde anksiyete de artmaktaydı. Ayrıca, anksiyete çalışma isteğini olumsuz etkiledi. Anksiyete arttıkça, çalışma isteği azalmaktaydı. Çalışma, korkununanksiyeteyietkileyen önemli bir faktör olduğuna dair ön kanıtlar sağlamıştır. Ayrıca, anksiyetenin hemşireler arasında çalışma isteği üzerinde önemli bir risk faktörü olabileceği belirlenmiştir.

Kaygı Korku Hemşirelik Pandemi Çalışma