Amaç: Kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR), hem temel hem de ileri kardiyak yaşam desteğinin en önemli basamaklarından birisidir. Üç ayrı eğitim modelinde CPR eğitimi alan tıp fakültesi öğrencilerin CPR dersine olan ilgilerinin karşılaştırılması amaçlandı.

Materyal ve Metot: Bu çalışmaya Ordu Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde 2021-2022 yılı içerisinde teorik ya da simülasyon maketi üzerinde pratik CPR eğitimi alan Dönem 1, Dönem 2, Dönem 3, Dönem 5 ve Dönem 6 öğrencileri arasından anket sorularını eksiksiz dolduran ve çalışmaya katılmaya gönüllü olan öğrenciler dahil edildi. Tıp fakültesi öğrencileri, CPR dersinde sadece yüzyüze teorik eğitim alanlar, sadece online teorik eğitim alanlar ve hem teorik hem de simülasyon uygulamalı pratik eğitim modeli ile eğitim alanlar olarak üç gruba ayrıldı. 15 maddelik sosyodemografik özellikleri, 5 maddelik CPR bilgisini değerlendiren form ve 16 maddelik derse ilgi ölçeği formu uygulandı.

Bulgular: Çalışmaya katılan 305 kişinin %52,5’i (n=160) kadın, %47,5’i (n=145) erkekti. Ortalama yaşları 21,60 (±2,23) idi. 282 öğrenci (%92,5) CPR eğitiminin yalnızca teorik model üzerinden verilmesinin yeterli olmadığını, 11 öğrenci (%3,6) yeterli olduğunu belirtirken 12 öğrenci (%3,9) bu konuda kararsız olduğunu belirtti. Son üç sene öğrencilerinin, yaşı daha büyük öğrencilerin, CPR deneyimi olanların ve teorik ve simülasyon eğitimini bir arada alan öğrencilerin derse ilgilerinin istatistiksel olarak anlamlı yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0,001).

Sonuç: Pandemi döneminde olsa dahi uygun tedbirler ile pratik eğitimin, hekimlik mesleğinin en temel becerilerinden olan CPR uygulamalarının öğrenilmesinde başarıyı arttırdığı görülmüştür.

Kardiyopulmoner Resüsitasyon Pandemi CPR eğitimi