Amaç: Diş hekiminin hizmet sunduğu yerin kendisinin reçeteleme performansı ile ilişkisi tam olarak bilinmemektedir. Bu çalışmada farklı sağlık kurumlarında çalışan diş hekimlerinin antibakteriyel reçeteleme davranışlarının incelenmesi amaçlandı.

Materyal ve Metot: Türkiye genelinde diş hekimleri tarafından yazılan ve Türkiye İlaç ve Tıbbi Cihaz Kurumu’nca yönetilen Reçete Bilgi Sistemi’ne (RBS) kayıtlı antibakteriyel içeren reçeteler analiz edildi. 2013 yılından itibaren toplam 32 aylık dönemde üniversite ve diğer sağlık kurumlarında reçetelere yazılmış olan antibakteriyellerin dağılımı, yazıldığı tanı ve zaman dilimleri özelinde ayrıntılı olarak incelendi.

Bulgular: Diş hekimlerince yazılan RBS’ye kayıtlı reçetelerdeki antibakteriyellerin çok azının “üniversite diş hekimliği fakültelerinde” (ÜDF), (n=9.952), çoğunun ise “diğer ağız ve diş sağlığı kurumlarında” (DADSK) yazıldığı (n=13.069.333) tespit edildi. Her iki sağlık kurumunda da en sık yazılan antibakteriyel

ilaç grubunun “beta laktam antibakteriyeller- penisilinler” (sırasıyla %93,7 ve %71,3), antibakteriyel ilacın ise “amoksisilin+enzim inhibitörü” olduğu saptandı (sırasıyla %69,7 ve %57,9). Bu sıralamayı ÜDF’lerde “amoksisilin” (%21,9) ve “klindamisin”in (%1,5), DADSK’lerde ise “spiramisin” (%10,4) ve “amoksisilin”in (%9,2) izlediği belirlendi. ÜDF ve DADSK’lerde antibakteriyellerin en sık reçetelendiği tanılar sırasıyla “gömülü diş” ve “periapikal apse- sinüs oluşmadan” tanılarıydı.

Sonuç: ÜDF ve DADSK’lerde çalışan diş hekimleri arasında ülke genelinde antibakteriyel reçetelenme davranışının benzeşen ve ayrışan yönleri bu araştırma ile ilk kez ortaya konmuştur. Buna göre diş hekimlerinin en sık tercih ettikleri ilaç benzerlik gösterse de ayrıntıları incelendiğinde üniversite ile diğer kurumlarda çalışanların antibakteriyel reçeteleme davranışlarının farklılıklar içerdiği anlaşılmaktadır.

Diş hekimliği Üniversite Ağız ve diş sağlığı kurumu Antibakteriyel Reçeteleme