Amaç: Antiepileptiklere uzun süreli maruz kalmak, kemik metabolizması üzerinde olumsuz etkilere neden olur, ancak kırık iyileşmesi ile ilgili mevcut İngilizce literatür sınırlıdır. Çalışmamızda karbamazepin ve levetirasetamın kırık iyileşmesi üzerindeki etkilerini karşılaştırdık.

Materyal ve Metot: Otuz adet Sprague-Dawley sıçan rastgele onarlık üç gruba ayrıldı. Birinci gruptaki sıçanlara karbamazepin (KAR), ikinci gruptakilere levetirasetam (LEV) verildi; üçüncü grup kontrol (KONT) grubu olarak şeçildi. İlaç uygulamasına kırık modelinin kurulmasından dört hafta önce başlandı. Daha sonra kapalı kırık oluşturuldu ve tedavi edildi. Her grupta, sıçanların yarısı 4. haftada ve kalanı 6. haftada sakrifiye edildi. Tüm femurlar düz radyografi ile tibial

(RUST) kırık skorlamasında radyografik kaynama ölçeği, Lane & Sandhu skorlaması kullanılarak değerlendirildi. Ayrıca mikrotomografi (mikro-BT) ve histolojik olarak Huo skorlaması yapıldı.

Bulgular: Altıncı haftada tüm gruplarda radyolojik skorlar dördüncü haftaya göre üstündü (p<0,01). Kemik mineral yoğunluğu (KMY) en düşük olan grup CAR grubu olurken, bunu 4. ve 6. haftalarda LEV grubu izledi (p<0,01). Kallus mineralizasyon oranı ilaç gruplarında 4. haftada daha düşüktü (p=0,05). Mikro-BT analizinde 6. haftada gruplar arasında anlamlı fark yoktu (p=0,54). Histolojik skorlar 4. haftada mikro-BT ile benzerdi ancak karbamazepin grubu 6. haftada en düşük skora sahipti (p<0,01).

Sonuç: Bu çalışma, karbamazepin ve levetirasetamın kırık iyileşmesinin erken dönemini olumsuz etkilediğini göstermiştir.

Karbamazapin Levetirasetam Kırık iyileşmesi Mikrotomografi