Amaç: Antenatal transferin mümkün olmadığı hallerde, yeterli yenidoğan yoğun bakım hizmeti olmayan hastanelerde doğan hasta yenidoğanların uygun koşullarda nakledilmesi gereklidir. Çalışma İstanbul’da 112 il ambulans servisi başhekimliği bünyesinde gerçekleştirilen yenidoğan transportunun mevcut durumunu ortaya koymak amacıyla yapıldı.

Materyal ve Metot: Değerlendirmeler İstanbul İl Sağlık Müdürlüğü, Acil Sağlık Hizmetleri Şube Müdürlüğü, 112 İl Ambulans Servisi Başhekimliği bünyesindeki 2013 yılı neonatal transport verileri toplanarak gerçekleştirildi.

Bulgular: İstanbul İl Ambulans Servisi Başhekimliği bünyesinde, Avrupa yakasında 123, Anadolu yakasında ise 71 Acil Yardım İstasyonunda günde ortalama 140-145 ambulans ile hizmet verilmekteydi Günde ortalama 1379±87 transport gerçekleştiriliyor olup bunun ortalama 11±2’si (%5,5) yenidoğan transportuydu. Neonatal transport için ayrı bir ambulans ve sağlık ekibi yoktu. Ambulanslar nakil araçları değildi.

Sağlık personeli neonatal transport konusunda eğitim görmemişlerdi. Toplam 50 hastaneden 4142 yenidoğanın 112 ambulansları ile 104 farklı merkeze sevk edildiği saptandı. Transport edilen 2784 (%67) hastanın yenidoğan uzmanının olduğu bir hastaneden, 2102 (%51) hastanın ise yenidoğan uzmanı olmayan bir hastaneye nakil edildiği saptandı. Herhangi bir yenidoğan sevk stratejisi ve standart uygulama yoktu.

Sonuç: İstanbul’da neonatal transport yetersiz teknik donanım ve personel eşliğinde dağınık bir düzen ile gerçekleştirilmektedir. Kısa vadede eğitimli ve yeterli sayıda sağlık personelinin ve uygun teknik yapılanmanın gerçekleştirilmesi, uzun vadede ise neonatal transportun temel sağlık politikalarında ele alınması uygun olacaktır. Transportun hukuki, eğitim, teknolojik ve tıbbi planlamalarında ve standardizasyonunda Türk Neonatoloji Derneği başta olmak üzere konunun tüm paydaşları aktif olarak yer almalıdır.

Yenidoğan Transport İstanbul