Amaç: Ayrımcılığın ve stigmatizasyonun (damgalamanın) azaltılması, çocuklar ve aileleri için insanlarda sorumluluk duygusu oluşturulması ve otizmli çocuklara yönelik toplum farkındalığının artırılması gibi eylemler; en başarılı otizm tedavilerinin sosyal ortamlarda gerçekleşebildiği düşünüldüğünde, otizmin erken tanısı ve tedavisinde önemli yere sahip olabilirler. İstanbul ilinde yapılan bu niteliksel çalışmanın amacı, otizmli çocuğu olan bir grup ebeveynin sosyal stigma algılarını değerlendirmektir.

Materyal ve Metot: Bu niteliksel çalışmada veriler otizmli çocuk sahibi olan on ebeveynle yapılan derinlemesine görüşmeler yoluyla toplanmıştır. Kodlama ve temaların oluşturulması sürecinde, metne aktarılan verinin öznel yorumlanması için tematik içerik analizi uygulanmıştır.

Bulgular: Çalışmada beş tema belirlenmiştir: 1) Akrabalar arasında stigmatizasyon; 2) toplumda stigmatizasyon;

3) okulda / okul öncesi dönemde stigmatizasyon; 4) sağlık kurumlarında stigmatizasyon ve 5) stigmatizasyon ile başa çıkma yolları. Toplumda yalnızca otizmli çocuklar değil aynı zamanda aile üyeleri de etiketlenmektedir. Otizmli çocuğun eğitimiyle ilgili en önemli sorunlardan birinin; okulların, çeşitli mazeretleri öne sürerek otizmli çocuğu kabul etmemeleri olduğu tespit edilmiştir.

Sonuç: Otizmli çocukları olan ebeveynler hem akrabalar arasında hem de toplumda dışlanma, ayrımcılık ve stigmatizasyon deneyimlemişlerdir. Çocuklar çoğunlukla okul döneminde ayrımcılığa uğramışlardır. Stigmatizasyon yalnızca toplumda değil, zaman zaman sağlık kurumlarında da gerçekleşmektedir. Tüm bunların neticesinde aileler kendilerine toplumdan izole hissetmektedirler.

Niteliksel araştırma Stigmatizasyon Otizm Ayrımcılık