Editorial

Değerli Meslektaşlarım,

Birkaç hafta önce İstanbul Tıp Fakültesinin mezuniyet törenine katıldım. Türkiye’nin en batısından en doğusuna, kuzeyinden güneyine yaşıtlarının muhtemelen en seçkin, en bilgili gençlerinin meslek yaşamlarına atılacakları o muhteşem ana bir kez daha tanıklık yaptım. Kimi zımba gibiydi, kimi soluk yüzlü, kimi hep aynı şehirde ana kucağında bolluk bereket içinde kolejlerde dadılarla büyümüştü, kimi büyük zorluklarla çalışarak, ana baba sevgisine hasret okumuştu. Hepsi de artık tıp doktoruydu. Ama diploma yerine tebrik mektubu verebildik kendilerine. Fakültede evlenen gençler vardı ve kaldırılan eş durumu nedeniyle birbirlerinden ne kadar uzakta iki yıl geçireceklerini bilmiyorlardı. Hiçbirinin gönderilecekleri yerlerdeki yol, ev, sağlık tesisi hatta konuşacakları dil ile ilgili hiçbir fikri yoktu. Bakmak zorunda olacakları hasta sayısı ile ilgili de fikirleri yoktu. Bizlerin onlara öğrettiğimiz bilimi uygulayacakları konusunda da şüpheleri vardı, zira biz onlara iyi hekimliğin iyi anamnez, iyi gözlem, iyi muayene ve iyi iletişimle başladığını anlatmıştık, oysa onlar hastalara kaç dakika ayırabileceklerini bilmiyorlardı. Mutsuzdular. Ama ellerinden gelenin en iyisini yapacaklarına kendilerini insanların iyiliğine adayacaklarına söz verdiler. Hocaları ile birlikte onların da hekimlik onurları kırıktı, ancak gururluydular.

Sağlık ordusuna katılanların sağlık ordusundaki hekim, eczacı, ilaç üreticisi gibi diğer mensuplar gibi ellerinden gelenin en iyisini yapmak ve insanların acılarına engel olmak, hastalıklarını gidermek gibi önemli bir misyonu var. Bu kutsal görevi yaparken maddi manevi tatmin içinde olmalarının ne kadar önemli ve verimliliği artıran bir faktör olduğu yadsınamaz. Suistimaller elbette önlenmeli ancak bu iyi planlanmış bir denetimle yapılmalı. Umarım sağlık çalışanları da hak ettiklerine ulaşır ve hizmet verdikleri kadar mutlu olabilecekleri adil bir çalışma düzenine kavuşurlar.

Bu sayımızla Pub Med’e iyice yaklaşıyoruz. Göreceğiniz gibi iki derleme, 17 araştırma, üç olgu sunumu ve büyük hoca Muhlis Tuzlacı’nın portresi ile karşınızdayız. Yine bu sayımızda 21. sayımızda çıkan bir araştırmaya yönelik okur eleştirisi ve yazarın yanıtını göreceksiniz. Bilimsel gelişimi provoke eden ve yayınlanan makaleye ilişkin katkı ve eleştirilerinizi göndermenizi önemsiyoruz. Tabii eleştirileriniz önce ilgili araştırmacıya gönderilip yanıtı editöryal kurulca değerlendirilerek dergimizde yayınlanıyor.

Yazım kurallarımız içinde küçük önerilerimizi okumanızı istiyoruz. Burada İngilizce yazıları nasıl düzelteceğinizi ve anahtar kelimeleri nasıl seçeceğinize ilişkin ipuçları var. Önemli bir dileğimiz literatür seçiminde Türkçe yayınlara mutlaka yer vermeniz. Bunun için Türk Atıf Dizinini lütfen sorgulayın. Bizim dergimizde çıkmış yayınları literatür seçiminizde görmek bizi çok mutlu ediyor.

Bu, dergilerin impakt faktörünün yükselmesinde temel kural ve ülkemizde de değerli çalışmaların hala yapılabiliyor olduğunun görülmesi açısından çok önemli ve gereklidir.

Saygı ve sevgilerimle,