Amaç: Çukurova Bölgesinde zehirlenme tanısı ile izlenen hastaların epidemiyolojik özellikleri, seyri ve hekimlerin tedavi tercihlerini değerlendirmek amacıyla bu çalışma yapılmıştır.

Materyal ve Metot: 1997-2001 yılları arasında, 0-14 yaş grubunda, çocuk acil polikliniğine getirilen zehirlenme olguları geriye dönük olarak incelendi. Zehirlenme olguları hakkındaki bilgiler acil hasta kayıt formları ve hasta dosyalarından elde edilmiştir. Yapılan çalışmada olguların demografik yapısı, zehirlenme şekli ve nedenleri, zehirlenmeye yol açan etkenler, yapılan tedavi ve sonuçları incelenmiştir.

Bulgular: Beş yıllık süre içerisinde 486 zehirlenme olgusu (250 erkek, 236 kız) acile başvurdu. Olguların çoğunluğu kaza sonucu (% 89,3) olup, en sık 1-3 yaşları arasında görülmüştür. Özkıyım girişimi nedeniyle olan zehirlenmelerin ise en sık 11-14 yaşları arasında (%28,9) ve kızlarda 3,5 kat daha sık görüldüğü saptandı. Zehirlenme etkenleri sırasıyla ilaçlar (% 42,6), hayvan-böcek sokmaları (% 11,1), insektisit-tarım ilaçları (% 10,3), kostik maddeler (% 8,6) olarak saptandı. İlaçlar arasında en çok merkezi sinir sistemi ilaçları, bunlar arasında ise en sık % 32,8 ile amitriptilin kullanılmıştı. Olguların % 99,6’sı tam iyileşme gösterirken, yılan ve akrep sokması nedeniyle 2 olgu (% 0,4) ölümle sonuçlanmıştır.

Sonuç: Çocukluk çağı zehirlenmeleri en sık ilaçlarla, kaza nedeniyle ve ağız yoluyla alınarak olmaktadır. Bu durum; ilaçların reçetesiz satılmaması, güvenli kapakların kullanılması, çocukların ulaşamayacağı ve kilitli yerlerde saklanması ve aile eğitimi gibi basit önlemlerin zehirlenmeleri büyük bir oranda önleyebileceğini göstermektedir.

Çocukluk çağı Epidemiyoloji Zehirlenmeler