Amaç: Kliniğimizde 15 yıllık sürede gerçekleşen sezaryen doğumların oranı ve endikasyonlarını yıllara göre analiz etmektir.

Materyal ve Metod: Kliniğimizde Ocak 1990 ile Aralık 2004 tarihleri arasında gerçekleşen 3.652 sezaryen olgusu retrospektif olarak incelendi.

Yaş, gebelik ve doğum sayısı, sezaryen endikasyonu gibi değişkenler kayıt edildi. Sezaryen oranı, endikasyonları ve yıllara göre dağılımı değerlendirildi. Veriler, SPSS 12.0 programı ile analiz edildi. P<0,05 değeri anlamlı olarak kabul edildi.

Bulgular: Çalışma periyodu süresince toplam doğum sayısı, 18.498 idi ve bunların 3.652'si (%19,74) sezaryen ile gerçekleştirildi. En düşük sezaryen oranı 1990 yılında ve %16,2 idi ve sonraki yıllarda artarak 2004 yılında %27,14'e yükseldiği saptandı. Yıllara göre oluşan bu artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,05). Eski sezaryen oranı %38,30, fetal distres %17,96, baş-pelvis uygunsuzluğu %10,50, ilerlemeyen travay %5,64, makat geliş %9,97 ve diğer başlığı altındaki grubun oranı ise, %18,24 idi. Eski sezaryen ve fetal distres endikasyonlarında yıllara göre anlamlı artış gözlendi (p<0,001). Baş-pelvis uygunsuzluğu, ilerlemeyen travay, makat geliş ve prezentasyon anomalileri endikasyonları ile yapılan sezaryen operasyonlarında ise azalma saptandı (p<0,001).

Sonuç: Çalışmamızda, sezaryen oranlarının, eski sezaryen ve fetal distres nedeniyle yapılan sezaryen sayısının artmasına bağlı olarak, yıllara paralel bir artış gösterdiği saptandı. Rölatif endikasyonların dar tutulması, isteğe bağlı sezaryenin kısıtlanması, sezaryen sonrası vajinal doğumun özendirilmesi gibi bazı önlemler bu artışın önüne geçebilir düşüncesindeyiz.

Sezaryen oranları Fetal distres Eski sezaryen