Amaç: Diyabetin tedavi ve kontrolünde en önemli hedef glisemik kontroldür. Araştırmanın amacı, İstanbul’da hizmet veren çeşitli hastanelerde ayaktan izlenen tip 2 diyabetik hastalarda glisemik kontrolün etkinliğinin ve glisemik kontrolü etkileyen faktörlerin belirlenmesidir.

Materyal ve Metod: Araştırma tanımlayıcı tipte olup, İstanbul’daki üniversite, devlet ve özel olarak üç ayrı hastaneye kontrol için başvuran 392 tip 2 diyabet hastasında Haziran-Kasım 2007 tarihleri arasında yürütüldü. Örneklem seçilmedi ve hastanelerin endokrinoloji polikliniklerine başvuran en az 6 aydır kontrollü tüm tip 2 diyabet kontrol hastaları araştırmaya dahil edildi. Veriler araştırmacılar tarafından oluşturan anketle toplandı.

Bulgular: Araştırmaya katılanların yaş ortalamaları 60.32±10.37 idi. Hastalar ortalama 10.25±7.82 yıldır tip 2 diyabet hastasıydı ve en son ölçülen HgbA1c ortalamaları 7.03±1.47 idi. Hastaların %59.2’sinin HgbA1c düzeyleri normaldi. Üniversite hastanesine başvuran hastaların HgbA1c’leri daha yüksek oranda normaldi ve hastaneler arasında anlamlı farklılık vardı (p<0.05). Ayrıca diyabet eğitimi alma, diyet listesi olma, diyet listesini uygulayabilme ve obezite açısından hastaneler arasında anlamlı farklılık vardı (p<0.05). HgbA1c düzeyi ilkokul altı eğitim seviyesi olanlarda, alt sosyoekonomik düzeydekilerde, diyet listesi olmayanlarda, diyet listesini hiç uygulamayanlarda ve obez olanlarda anlamlı şekilde yüksekti (p<0.05). Yapılan çok değişkenli analizde, başvurulan hastane, sosyoekonomik düzey, diyet listesi olma ve uygulama durumu ile glukometri varlığı glisemik kontrolü etkileyen faktörler olarak ortaya çıktı.

Sonuç: Araştırmamızda devlet hastanesinde glisemik kontrolün üniversite hastanesi ve özel hastaneye göre iyi olmadığı tespit edildi. Ülkemizde diyabet için tedavi ve uygulama rehberlerinin kullanılması hem sağlık kuruluşlarında uygulanan farklı yöntemleri ortadan kaldıracak hem de glisemik kontrolün etkinliğini de arttıracaktır.

Diyabetes mellitus Kronik hastalık Glisemik kontrol