Amaç: COVID-19 pandemisi ile mücadelede birinci basamak sağlık çalışanları filyasyon ve diğer süreçlerde kritik roller üstlenmiştir. Bu araştırmanın amacı, İstanbul’un bir ilçesinde COVID-19 pandemi döneminde birinci basamak sağlık kurumlarında çalışan sağlık çalışanlarının tükenmişlik, kaygı ve COVID-19’a ilişkin korkularının sosyodemografik ve çalışma hayatına ilişkin verilerle birlikte değerlendirilmesidir.

Materyal ve Metot: Kesitsel tipteki bu çalışmada İstanbul Eyüpsultan ilçesindeki aile sağlığı merkezleri (ASM) ve İlçe Sağlık Müdürlüğü (İSM)’nde aktif olarak çalışan 191 kişiye Spielberger Durumluk ve Sürekli Kaygı Ölçeği (State-Trait Anxiety Inventory-STAI), Koronavirüs Korkusu Ölçeği (KKÖ) ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ) uygulanmıştır. Veriler 25.05.2021-15.06.2021 tarihleri arasında Google Forms ile toplanmıştır.

Bulgular: STAI durumluk kaygı puanı ortalaması 45,38±10,25, sürekli kaygı puanı ortalaması 41,77±8,50’dir. Maslach ölçeği toplam puanı 57,74±10,38’dir. Cinsiyete göre durumluk kaygı, sürekli kaygı, MTÖ ve KKÖ puanlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmüş olup kadınların puan ortalaması erkeklerden daha yüksektir (p<0,05). Kişilerin COVID-19 hastalığını geçirme durumuna göre ölçek puanları arasında anlamlı farklılık görülmemiştir. Evli olanların durumluk kaygı ve KKÖ puan ortalamaları diğerlerinden anlamlı olarak yüksektir. (p:0,035; p:0,004) Çalışılan kuruma göre ölçek puanlarına bakıldığında; durumluk kaygı, sürekli kaygı, MTÖ ve MTÖ’nün duygusal tükenme alt boyutunda ASM çalışanlarının puan ortalamaları İSM çalışanlarından anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p:0,001; p:0,001; p:0,001; p:0,001). Mesai usulü çalışanların kaygı puanı nöbet usülü çalışanlara göre daha yüksek bulunmuştur (p:0,028).

Sonuç: Bu çalışmada pandemi döneminde aktif rol alan birinci basamak sağlık çalışanlarının kaygı ve tükenmişlik düzeylerinin literatürle uyumlu olarak yüksek olduğu görülmektedir.

Birinci basamak sağlık çalışanı COVID-19 Pandemi Tükenmişlik Kaygı Korku